درماتیت ناشی از مایت (Mite Dermatitis) واکنش حساسیتی در پوست است که به علت واکنش‌های آلرژیک به مایت‌ها ایجاد می‌شود. مایت‌ها بندپایان بسیار کوچکی هستند که ارتباط نزدیکی با کنه‌ها دارند و از مواد آلی تغذیه می‌کنند یا به صورت انگلی بر روی انسان‌ها و حیوانات زندگی می‌کنند. آلودگی به مایت‌ها باعث ایجاد انواع مختلفی از بثورات پوستی می‌شود که شامل بثورات پاپولواسکواموس (papulosquamous eruptions)، ضایعات کهیری (urticarial lesions)، و بثورات تاولی (bullous eruptions) می‌باشد.
گونه‌های مایت‌های ایجادکننده درماتیت در انسان
با وجود اینکه بیش از ۳۰,۰۰۰ گونه مایت وجود دارد، تنها چند گونه خاص باعث درماتیت در انسان می‌شوند. برخی از رایج‌ترین مایت‌های ایجادکننده درماتیت عبارتند از:
-
چایگرها (Chiggers): چایگر نام عمومی مرحله لاروی مایت‌های ترومبیکولید است. این مایت‌ها در جنوب ایالات متحده بسیار رایج هستند. زمانی که لاروها از انسان‌ها تغذیه می‌کنند، آنزیم‌های گوارشی را به پوست ترشح می‌کنند که پاسخ ایمنی میزبان را تحریک کرده و باعث خارش شدید می‌شود.
-
جرب (Scabies): جرب یک آلودگی انگلی است که زمانی ایجاد می‌شود که مایت سارکوپتس اسکابئی (Sarcoptes scabiei) به درون و زیر لایه شاخی اپیدرم نفوذ می‌کند. جرب انسانی عمدتاً از طریق تماس فرد به فرد منتقل می‌شود. بیشتر بیماران واکنش حساسیتی شدیدی را نشان می‌دهند که منجر به بثورات پوستی گسترده و خارش شدید می‌شود.
-
مایت‌های شیلتلا (Cheyletiella mites): مایت‌های گونه شیلتلا انگل‌هایی هستند که بر روی گربه‌ها، سگ‌ها، خرگوش‌ها و انسان‌ها زندگی می‌کنند. این مایت‌ها غیرنفوذی هستند و در لایه کاملاً کراتینه شده اپیدرم زندگی می‌کنند و از مایعات بافتی و باقی‌مانده‌های سطحی پوست تغذیه می‌کنند. این مایت‌ها معمولاً از طریق تماس مستقیم از حیوانات به انسان منتقل می‌شوند که ممکن است به عنوان میزبان تصادفی عمل کنند. از صاحبان حیوانات خانگی بپرسید آیا علائم پس از خرید یک حیوان خانگی جدید شروع شده است یا خیر.
-
دمودکس (Demodex spp.): رابطه دمودکس با بیماری‌های پوستی انسان نامشخص است، اگرچه گاهی اوقات درمان ضد مایت ممکن است مناسب باشد.
-
مایت‌های گرد و غبار خانگی (House dust mites): مایت‌های گرد و غبار خانگی (Dermatophagoides pteronyssinus و Dermatophagoides farinae) منبع رایجی از آلرژن‌ها هستند که باعث آسم و دیگر علائم آلرژیک مانند رینیت دائمی می‌شوند. مایت‌های گرد و غبار گاز نمی‌گیرند؛ بلکه از فلس‌های پوست و دیگر مواد آلی تغذیه می‌کنند. آن‌ها ترجیح می‌دهند در اتاق‌خواب‌ها، تشک‌ها و فرش‌ها در خانه‌های گرم و مرطوب زندگی کنند. مایت‌های گرد و غبار خانگی به عنوان محرکی برای درماتیت آتوپیک شناخته شده‌اند. چندین مکانیسم پیشنهاد شده است، از جمله فعال‌سازی کراتینوسیت‌ها توسط آلرژن‌های مایت که تولید و ترشح سایتوکین‌های پیش‌التهابی را القا می‌کنند.
-
مایت‌های جوندگان و پرندگان (Rodent mites and bird mites): مایت‌های جوندگان و پرندگان منابع رایج دیگری از درماتیت ناشی از مایت هستند. مایت‌های جوندگان ممکن است با حیوانات خانگی یا آفات ناخواسته مرتبط باشند. مایت‌های پرندگان گاهی با پرندگان خانگی یا لانه‌های پرندگان وحشی که در نزدیکی پنجره‌ها یا در زیر طاقچه‌های بالای محل خواب انسان ساخته شده‌اند مرتبط هستند.
-
مایت‌های کاه و برگ و مایت‌های غلات (Straw and leaf itch mites and grain mites): مایت‌های پی‌موتس (Pyemotes) می‌توانند در افرادی که در معرض غلات یا کاه در محیط‌های کشاورزی هستند درماتیت ایجاد کنند. کسانی که بر روی تشک‌های کاهی می‌خوابند نیز ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند. انسان‌ها میزبان‌های تصادفی و موقتی هستند. شیوع گزش‌های بسیار خارش‌دار در کانزاس، میسوری، نبراسکا، ایلینوی، اوکلاهما، واشنگتن دی‌سی، و تگزاس با مایت‌های گال برگ بلوط (Pyemotes herfsi)، که به عنوان مایت‌های خارش برگ بلوط نیز شناخته می‌شوند، مرتبط بوده است.